มหากาพย์แห่งน้ำ บทสุดท้าย : ลักไก่อภัยโทษโปรดสัตว์เมือง

ธรรมชาติ พิโรธ ลงโทษมนุษย์

บันดาลน้ำ บริสุทธิ์ ผุดเน่าเหม็น

เคยอบอุ่น คุณธรรม น้ำหนุนเย็น

กลับยากเข็ญ เพื่อสำเหนียก เมื่อเปียกปอน

 

เลิกร้องขอ ขอโทษ เลิกโกรธขึ้ง

อำนาจดึง ลากรัฐ วิบัติก่อน

เศรษฐกิจ สังคม ล่มนาคร 

ราษฎร คับแค้น ทั้งแผ่นดิน


ไม่เคยเห็น ได้เห็น เช่นวันนี้
ปฐพี เปลี่ยนแปร กระแสสินธุ์
ข้าวเริ่มยาก หมากแพง แย่งหากิน
คนสูญสิ้น เสียขวัญ ฝันคั่งค้าง


น้ำสี่แคว แผ่ขยาย ยึดเมืองหลวง
ล้างฉิบหาย วายป่วง เป็นตัวอย่าง
มลพิษ ทุพภิกขภัย ไหลล้างบาง
อุทกโจร แจวเรือจ้าง ปล้นกลางกรุง


นี่คือรัฐ ล้มเหลว เลวหมดจด
 ขายล่วงหน้า อนาคต คิดคดถลุง
 ทางน้ำไหล ราชดำริ มิผดุง
ลักไก่มุ่ง อภัยโทษ โปรดสัตว์เมือง


แลริบหรี่ กลียุค ทุกหย่อมหญ้า
ขุนอาสา เสนาถ่อย คอยสร้างเรื่อง
ผีโม่แป้ง เร่งทำ เลิกชำเลือง
ฟื้นฟูเฟื่อง ยุทธศาสตร์ ฟาดเมืองไทย