วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2554

มหากาพย์งาบเขาพระวิหาร



     ตำนานบาป สาปสะบัด ประวัติศาสตร์

     นักการเมือง ชั่วชาติ แสร้งขลาดเขลา

     คนของรัฐ ริยำ เกินทำเนา

     สิ้นแล้วเขา พระวิหาร เสียบ้านเมือง

     พระราชอาณาจักร ทุกหลักแหล่ง
     สันปันน้ำ คือเส้นแบ่ง แหล่งครบเครื่อง

     แผนที่เถื่อน กระดาษเปล่า อ้างเปล่าเปลือง

     อดีตกาล กำหนดเรื่อง เลิกเยื้องยัก

  
     นักสวมตอ ลากไทย ให้ติดบ่วง
     พุทธเจ้าหลวง แลกชีวิต เพื่อสิทธิศักดิ์

     คนชายขอบ คือต่างด้าว ปวดร้าวนัก

     ถิ่นที่พัก คนต่างแดน แม้นเมืองตน

     โอ้...เจ้าขุนทอง ต้องจากเหย้า

     ผ่านป่าเขา กระท่อมทับ ถูกจับปล้น

     เขตอุทยาน ห้ามเข้า เศร้าเหลือล้น

     ขุนทองทน จองจำ คุกลำพัง

     ดินเดือด ด้วยป่าดับ     ฟ้าพยับ พายุคลั่ง

     ชเล ภู จักอยู่ยัง           เฉดคนฆ่า ป่า ดิน น้ำ

     ฝันร้าย กลายเป็นจริง ยิ่งประจักษ์

     เขมรผลัก ดันไทย ไถลงต่ำ

     ฟ้าเหนือภู พระวิหาร คลุมม่านดำ

     คนทุกข์เข็ญ เวรกรรม คือความตาย
    
    " ใครราน ใครรุกด้าว แดนไทย
     ไทยรบ จนสุดใจ " ไม่ยอมพ่าย 

     อิฐวิหาร แตกสะเก็ด เป็นเม็ดทราย    

     จักโปรยปราย คืนแดน แผ่นดินเดิม

     ไฟฟอน เฟือนฟ้าหม่น       ชเลชน สิฮึกเหิม

     รู้เช่น เห็นชั่วเพิ่ม               ผลักพลิกกงล้อการเมือง

     วิกฤต ทุกเหตุการณ์           รัฐบาล ผลาญทุกเรื่อง

     ฉ้อราษฎร์ บังหลวงเรือง     เขมือบเมือง กันมูมมาม

     รัฐบาล วิบัติ                      ตระบัดสัตย์ และ เลวทราม

     ดีแต่พูด ทุจริตลาม            เลียเลวเห็น เป็นพยาน


     บาปสะบัด อภิสิทธิ วิกฤตชาติ
             
     เขมรบังอาจ ยึดเอา เขาพระวิหาร
     ชวนก่อภัย พิบัติ รัฐบาล 

ทหารหาญ คืบคลาน ทิ้งบ้านเมือง




  

    

    



เห่...เพลงกรรม








     กฎแห่งกรรม คำพระ นะไอ้หนู
     นรกรู้ สวรรค์เห็น ทุกเส้นสาย
     ใครคิดคด ใครขบถ บ่อนทำลาย 
     ใครแลกขาย แผ่นดิน โกงกินเมือง

     ไหนนายกฯ ของกษัตริย์ ไม่ปัดป้อง
     หลิ่วตามอง ไม่แก้ แค่คุยเขื่อง
     วาทกรรม ไร้รูปธรรม ทำยักเยื้อง
     ใช่ชำเลือง ต้องชำแหละ ชำระล้าง

     รัฐบาล ของใคร ใช่ของชาติ
     ย่ำยีราษฎร์ รื้อกฎ หมดทุกอย่าง
     คนของรัฐ ระรัวลิ้น กินร่วมราง
     ปล่อยประชา อ้างว้าง อยู่อย่างไร

     วัดเวียงวัง กังสดาล กังวานก้อง
     ร่ำป่าวร้อง ราชประชา สมาศัย
        สืบสัจจะ ประวัติศาสตร์ ขจัดภัย
     เพื่อประชาธิปไตย ได้พักฟื้น

     แลเลือนราง รัฐบาล ในผ่านฟ้า
     อำนาจ ราชประชา ถูกฝ่าฝืน
     คุณธรรม หลุดจากมือ คนถือปืน
     ชาติแทบล่ม ล้มทั้งยืน อย่างวังเวง


     กฎแห่งกรรม คำพระ นะไอ้หนู
     เทพบนล่าง รับรู้ ผู้ข่มเหง
     เหลิงอำนาจ ขาดธรรม ไม่ยำเกรง
     ทะเลเลือด จักละเลง เห่...เพลงกรรม 

วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เจว็ด

    


     เป็นเจว็ด ปลายจวัก สักแต่พูด               
    ไม่พิสูจน์ วิสัยทัศน์ ไร้สัจจะ
     เห่..เพลงเถื่อน นิรโทษ มิลดละ             
     ชุบสัมภ เวสี เป็นเสรีชน


     แห่โหมโลง ปักหลัก ปักปันเขต              
     แบ่งประเทศ ขายต่อ โดยฉ้อฉล
     เพื่อดูดด่ำ ก๊าซ น้ำมัน กันท่วมท้น    
     รวมพลปล้น อ่าวไทย อย่างไร้ธรรม


     เมื่อแตกตื่น ฝันร้าย ร่ายฝันใหม่             
     ความจริง ยิ่งเจ็บใจ ใครเหยียบย่ำ
     พ้นเหวโผล่ โลกันต์ ฝันระยำ                  
     เห็นตะวัน สีดำ คลุมคว่ำฟ้า


     เฮ้ย! ปวงชน ชาวไทย ฝันร้ายต่อ          
     ตื่น หรือ รอ ฟ้าแผ้ว แล้วฝนห่า
     น้ำไหลตก แตกกระเซ็น เป็นน้ำตา        
     ไม่เหลือผ้า ผ่อนพับ ซับแผ่นดิน

                             


    



    

วันจันทร์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2554

นาคปรกห้ามสมุทร



     นาคปรก ห้ามสมุทร หยุดเกรี้ยวกราด

     ปางห้ามญาติ ไม่เคยหยุด ยังขุดโค่น

     นาคราช ผงาดเจ็ดเศียร เข่นเฆี่ยนโจร

     ฉ้อฉลชาติ โชกโชน ชั่วช่ำชอง


     นาคปรก ปกประเทศ อาเพศนัก

     ธรรมจักร เคลื่อนขยับ กลับขัดข้อง

     พุทธธรรม ถูกย่ำเหยียบ เรียบหน้ากลอง

     ศรัทธาธรรม ป่าวร้อง ป้องอาธรรม์


     ฤาจักล่ม จมหาย หากไม่ยั้ง

     พินทุบาทว์ ภินท์พัง เสาร์อาถรรพ์

     บ้านวัดวา อาณา จักรราชัน

     แผ่นดินธรรม ขวางกั้น นิรันตราย


    นาคปรก ห้ามสมุทร หยุดวิกฤต

    พุทธานุภาพ ศักดิ์สิทธิ์ นฤมิตหมาย

    มีสติ มิประมาท มิมาดร้าย

    ทำใจกาย กอปรธรรม ค้ำชีวิต


    นาคปรก โบกสมุทร ให้หยุกพัก

    ธรรมะ ชาติ บอบช้ำหนัก ผลักวิกฤต

    ทฤษฎีสัจจะ ปรัชญา คือเข็มทิศ

    ธรรมสถิต ไทยเสถียร ไม่เปลี่ยนแปลง


    พระนาคปรก ปกเกล้า ปกกระหม่อม

    ปวงชนพร้อม เป็นบัดพลี ชีวีแถลง

    อาทิตยจักร ดับเสาร์ ดาวร้อนแรง

    นาคราช ผงาดแผลง พลังฤทธิ์

      

นาคปรกห้ามสมุทร พุทธานุภาพ

    
      

     นาคปรก ห้ามสมุทร ให้หยุดพัก

     โลกาภิวัตน์ โหมหัก โลกหักเห

     ธรรมะ ชาติ บอบช้ำ เจ็บจำเจ

     ตะวันตก โพล้เพล้ เห่...หาธรรม


     นาคปรก ปกเกล้า ผ่านเผ้าภพ

     ปลอดประสบ พินทุบาทว์ เสาร์ระห่ำ

     คล้องสายบาตร คาดสายบุญ ปราชญ์หนุนนำ

     สายกำยำ ติดอาวุธ ต้องหยุดยั้ง


     แม้นมาด นาคราช แผ่เจ็ดเศียร

     พิทักษ์เธียร ธรรมิกราช แลหน้าหลัง

     รู้สติ มิประมาท มิพลาดพลั้ง

     ก่อธรรมดั่ง เกราะทอง ป้องชีวิน


     พระนาคปรก ปกญาติ กวาดวิกฤต

     นฤมิต เมืองมาตุ รัตนโกสินทร์

     โดยธรรมคือ หลักครอง ของแผ่นดิน

     ปวงชนทั้ง ธานิน ถวิลล้ำ


     นาคปรก ห้ามสมุทร หยุดพิโรธ

     มนุษย์โฉด โทษมหันต์ ถลันถลำ

     มนุษยชาติ ก้าวต่อ กงล้อกรรม

     มนุษยธรรม ท่วมโลก เป็นโชคชัย