วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2554

มหากาพย์งาบเขาพระวิหาร



     ตำนานบาป สาปสะบัด ประวัติศาสตร์

     นักการเมือง ชั่วชาติ แสร้งขลาดเขลา

     คนของรัฐ ริยำ เกินทำเนา

     สิ้นแล้วเขา พระวิหาร เสียบ้านเมือง

     พระราชอาณาจักร ทุกหลักแหล่ง
     สันปันน้ำ คือเส้นแบ่ง แหล่งครบเครื่อง

     แผนที่เถื่อน กระดาษเปล่า อ้างเปล่าเปลือง

     อดีตกาล กำหนดเรื่อง เลิกเยื้องยัก

  
     นักสวมตอ ลากไทย ให้ติดบ่วง
     พุทธเจ้าหลวง แลกชีวิต เพื่อสิทธิศักดิ์

     คนชายขอบ คือต่างด้าว ปวดร้าวนัก

     ถิ่นที่พัก คนต่างแดน แม้นเมืองตน

     โอ้...เจ้าขุนทอง ต้องจากเหย้า

     ผ่านป่าเขา กระท่อมทับ ถูกจับปล้น

     เขตอุทยาน ห้ามเข้า เศร้าเหลือล้น

     ขุนทองทน จองจำ คุกลำพัง

     ดินเดือด ด้วยป่าดับ     ฟ้าพยับ พายุคลั่ง

     ชเล ภู จักอยู่ยัง           เฉดคนฆ่า ป่า ดิน น้ำ

     ฝันร้าย กลายเป็นจริง ยิ่งประจักษ์

     เขมรผลัก ดันไทย ไถลงต่ำ

     ฟ้าเหนือภู พระวิหาร คลุมม่านดำ

     คนทุกข์เข็ญ เวรกรรม คือความตาย
    
    " ใครราน ใครรุกด้าว แดนไทย
     ไทยรบ จนสุดใจ " ไม่ยอมพ่าย 

     อิฐวิหาร แตกสะเก็ด เป็นเม็ดทราย    

     จักโปรยปราย คืนแดน แผ่นดินเดิม

     ไฟฟอน เฟือนฟ้าหม่น       ชเลชน สิฮึกเหิม

     รู้เช่น เห็นชั่วเพิ่ม               ผลักพลิกกงล้อการเมือง

     วิกฤต ทุกเหตุการณ์           รัฐบาล ผลาญทุกเรื่อง

     ฉ้อราษฎร์ บังหลวงเรือง     เขมือบเมือง กันมูมมาม

     รัฐบาล วิบัติ                      ตระบัดสัตย์ และ เลวทราม

     ดีแต่พูด ทุจริตลาม            เลียเลวเห็น เป็นพยาน


     บาปสะบัด อภิสิทธิ วิกฤตชาติ
             
     เขมรบังอาจ ยึดเอา เขาพระวิหาร
     ชวนก่อภัย พิบัติ รัฐบาล 

ทหารหาญ คืบคลาน ทิ้งบ้านเมือง




  

    

    



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น