วันศุกร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2554

นิติราษฎร์ ?







" นิติราษฏร์ " ง้างงัด รัฐประหาร
ล้มกระดาน ล้างคดี ที่ปรากฎ
เสกสัมภเวสี ที่ทรยศ
แสร้งสร้างกฎ ยุติธรรม เพื่ออำพราง

เผด็จการ รัฐธรรมนูญ รัฐสภา
เรียกหา รัฐประหาร อยู่ห่างห่าง
" นิติราษฎร์ " เรี่ยราด ลาดปูทาง
คนหนีคุก รอดตะราง ช่างอัปรีย์
เนติ บริกร ซ่อนเป้าหมาย
ทำลาย ประชาธิปไตย ให้ป่นปี้
นิติทาส ขาดหลักการ อันพึงมี
หลักปกครอง ที่ดี มีธรรมนำ

รัฐธรรมนูญ ทุกฉบับ ทับวิกฤต
คือผลผลิต เผด็จการ วันยังค่ำ
หากไร้ หลักปกครอง ต้องเป็นธรรม
ก็เหยียบย่ำ หายนะ กาลนาน
ระบอบประชาธิปไตย ใช่เลือกตั้ง
ระบบรัฐ สภารั้ง รัฐประหาร
รัฐธรรมนูญ เป็นกฎหมาย ใช่หลักการ
ธรรมาภิบาล บอกระบอบ ประชาธิปไตย
"นิติราษฎร์ " วิปลาส วิปริต
ตลบตะแลงบิด ผิดเงื่อนไข
เลือกตัดตอน ตัดคดี ชี้เลศนัย
นิติรัฐ บรรลัย ในฉับพลัน

" นิติราษฎร์ " ประหัต รัฐประหาร
พฤติการณ์ ส่อเจตนา น่าเหยียดหยัน
อุตริ นิติลัด ตระบัดธรรม์
บาปตรา สถาบัน ศาสตร์ไร้ธรรม .







วันพุธที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554

ขุนทองต้องกลับมา







       งุุบงิบ งาบเงียบเงียบ

     ซัดเสยเสียบ เรียบทุกแผง

     นิ่งเฉย เข้าเสยแซง

     กล้าขืนแข็ง แกล้งผ่อนคลาย


     ลักไก่ ไปดิบด้าน

     ผู้นำค้าน คล้ายด้านตาย

     เปิดแผล แลพร้อยลาย

     ริสวมตอ โดนตอตำ


     ขุนศึก ที่ สึกหรอ

     ลวงลับล่อ และ กลับลำ

     ถอนทหาร ฐานประจำ

     นำต่างแดน ยึดแผ่นดิน


     วีระ บุรุษนั้น          ต้องโทษทัณฑ์ ศาลเถื่อนถิ่น

     ราตรี น้ำตาริน       รดสะบัด สัตว์การเมือง


     อะหา...ทหารบ้าน

     ช้าเกินการณ์ ผลาญเปล่าเปลือง

     เจ้าขุนทอง ไม่ยักเยื้อง

     ออกปล้นเมือง ไม่กลับมา

วันอังคารที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554

นิรโทษ โปรดสัตว์




    
         นิรโทษ เพื่อโปรดสัตว์
         รู้ชั่วชัด สำนึกผิด
         เริ่มต้น ก็พ่นพิษ
         กล่าวตู่ติด ตามสันดาน
         เสนา บ่ดีถ่อย
         พลอยพยัก นักบงการ
         นี่หรือ รัฐบาล
         ล้วนมือมาร สามานย์ทุน

         เป้าหมาย หมายล่อเป้า
         รุกโคนเข้า ฆาตเอาขุน
         พลิกลิ้น พลิกบาปบุญ
         อุตริ นิติลัด
         ที่สุด ทางสุดท้าย
         บ่อนทำลาย บาปสะบัด
         พฤติกรรม ซ้ำชั่วชัด
         ลางวิบัติ ซัดแผ่นดิน 

วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554

วิกฤตปล้นพลังงานใต้อ่าวไทย ยังไม่เปลี่ยนแปลง



  
     เมื่อสัมภ เวสี มีอำนาจ

     เหล่าภูติผี ปีศาจ ฉกาจกล้า

     ความป่าเถื่อน เกลื่อนกลาด กวาดประชา

     สะท้านหล้า ฟ้าร่ำ น้ำตาราย

   
     เลิกพูดถึง นิติธรรม ทำลายหมด

     อาธรรม์ พลันปรากฎ ธรรมหดหาย

     อาณาจักร สะพึงกลัว อันชั่วร้าย

     ทั้งโซ่สาย ข้อตรวน ล้วนพรั่งพร้อม


     หยุดคาดหวัง อัศวิน แผ่นดินนี้

     นับถือที่ ถือปืน ยืนแห่ห้อม

     ผู้ยากเข็ญ เป็นทาส แทบจำยอม

     คุกเข่าค้อม นายกฯหุ่น คราบขุนโจร


     ประมวลกฎหมาย มีไว้ ให้เขี่ยข้าม

     เจ้ากูคง หลงอาราม ซ้ำขับโค่น

     ฟืนไฟโหม โถมทุกข์ ลามลุกโชน

     ถอดหัวโขน คนหรือสัตว์ ขัดกันเอง


     อมาตย์ผู้ดี ตีนแดง แย่งเข้าตรอก

     ปล่อยขี้ครอก ออกถนน ปล้นข่มเหง

     เมืองไร้ธรรม คนล้ำกฎ หมดยำเกรง

     ตะเบ็งเพลง ผู้ยิ่งใหญ่ ในแผ่นดิน


     กฎของคน ไอ้ อีหนู รู้ เห็นแน่

     อุบัติแล้ว เปลี่ยนแปร และ ดับสิ้น

     ใครโอหัง หวังคว่ำ ธรรมจักริน

     ใครดูดกิน พลังงาน ผลาญอ่าวไทย


     อำนาจจาก จัดซื้อ ถือครองรัฐ

     เร่งขจัด ขวากหนาม ทำทางใหม่

     ขายแผ่นดิน ดูดน้ำมัน มันจัญไร

     ทะเลธรรม ถึงบรรลัย เมื่อไฟเลีย


    

    


    

    

    

    

    



    

วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2554

น้ำจุดไฟ อุทกภัยในหน้าแล้ง








     ครืน ครืน โครม ฝนถล่ม โหมห่าใหญ่

     ลำธารแตก แยกคลองใหม่ น้ำไหลบ่า

     โคลนถล่ม ล้มไม้ คน พ้นพริบตา

     คนฆ่าป่า น้ำฆ่าคน เวียนวนกรรม

     ภัยน้ำท่วม ประเทศ อาเพศนัก

     ชาวไทยจัก วิบาก สักกี่ค่ำ

     กลืนน้ำตา ต่างข้าว กี่คราวคำ

     หลบลูกปืน พบภัยน้ำ รุมทำร้าย

     ไหนนายกฯ ยกตน เป็นคนเก่ง

     อุทกภัย บรรเลง เร่งฉิบหาย 

     ขายแผ่นดิน ให้พี่น้อง ต้องฝันร้าย

     อยู่ หรือ ตาย แนบสนิท ใกล้ชิดกัน

     คนรอคอย ลอยคอ ขอข้าวแจก

     ลิ้นสองแฉก นักสวมตอ จ้อปลอบขวัญ

     ตะวันรุ่ง พรุ่งนี้ กี่ปีวัน

     สำคัญ มั่นคงค่า ของมานุษย์

     นั่งทำเนียบ เทียบเกย เสวยสุข

     บำรุงทุกข์ ทับแผ่นดิน มิสิ้นสุด

     ย่ำสภา ผู้ทรงเกียรติ ทรงเฉียดทรุด

     ลืมคำพุทธ ทิ้งธรรม ไร้สำนึก

     โครม โครม ครืน ล้มทั้งยืน น้ำกลืนกลบ

     เอาชีพพลี อีกกี่ศพ ถึงรู้สึก

     รัฐบาล สันดานต่ำ น้ำไหลลึก

     ไพร่ผนึก โห่ขับ แห่คับเมือง

    
     ไฟใต้ ไม่เคยดับ รับภัยน้ำ

     ภัยอธรรม ทำลายป่า มานานเนื่อง

     อำนาจรัฐ นักเล่นไฟ ให้เปล่าเปลือง

     ตำนานเรื่อง น้ำจุดไฟ เผาไหม้ตน

    

    

    

    

    


    

    

    


    

    

    

    

    

    


    

อาทิตย์ มิอุทัย Tsunami in Japan 11 March 2011








    
     ตะวันแดง แดงเดือด ดั่งเลือดคน

     ประจัญประจญ ภัยพิบัติ ยากขัดขวาง

     สึนามิ สื่อมรณะ ทะลายล้าง

     แผ่นดินไหว ทุกทิศทาง ถึงกลางเมือง


     สังเวย ทะเลคลื่น กว่าหมื่นศพ

     ผลกระทบ กัมมันตรังสี ที่ต่อเนื่อง

     อาทิตย์เอย เคยอุทัย มลังเมลือง

     จักปลดเปลื้อง ฟื้นฟู กี่ครู่ยาม


     ตึกระฟ้า สองแท่ง ถูกแทงถล่ม

     คนขื่นขม เข็ดขยาด ยังขลาดขาม

     เกิดแต่บาป กรรมสนอง ของสงคราม

     มิเทียบความ อับปาง กลางคลื่นยักษ์


     แดนตะวันออกไกล ใกล้พระเจ้า

     ฮิโรชิมา ผ่านเศร้า ปวดร้าวหนัก

     นางาซากิ เคยพินาศ บาดลึกนัก

     วินัยหนัก เลือดนักสู้ กู้เมืองมา


     คือ " กรรมะ " ลูกพระ อาทิตย์รู้

     สูงสุดสู่ สามัญ มั่นคงค่า

     ประวัติศาสตร์ ฝากโลก โชกน้ำตา

     ใครเหนือใคร ค้ำหล้า ฟ้า ทะเล



     สึนามิ สื่อมนุษย์ ควรหยุดพัก

  โลกาภิวัตน์ โหมหัก โลกหักเห
   เนรคุณ ธรรมะ ชาติ สุดคาดคะเน

     ตะวันตก โพล้เพล้ เห่...หาธรรม



    

    
     บทเขียนนี้ ขออุทิศแด่..เจ้าของตะวันแดง กลางผืนธง

     และ ทุกชีวิต ที่กลมกลืนไปกับ คลื่นทะเล

     เมื่อ วันที่ 11 มีนาคม 2554