วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เจว็ด

    


     เป็นเจว็ด ปลายจวัก สักแต่พูด               
    ไม่พิสูจน์ วิสัยทัศน์ ไร้สัจจะ
     เห่..เพลงเถื่อน นิรโทษ มิลดละ             
     ชุบสัมภ เวสี เป็นเสรีชน


     แห่โหมโลง ปักหลัก ปักปันเขต              
     แบ่งประเทศ ขายต่อ โดยฉ้อฉล
     เพื่อดูดด่ำ ก๊าซ น้ำมัน กันท่วมท้น    
     รวมพลปล้น อ่าวไทย อย่างไร้ธรรม


     เมื่อแตกตื่น ฝันร้าย ร่ายฝันใหม่             
     ความจริง ยิ่งเจ็บใจ ใครเหยียบย่ำ
     พ้นเหวโผล่ โลกันต์ ฝันระยำ                  
     เห็นตะวัน สีดำ คลุมคว่ำฟ้า


     เฮ้ย! ปวงชน ชาวไทย ฝันร้ายต่อ          
     ตื่น หรือ รอ ฟ้าแผ้ว แล้วฝนห่า
     น้ำไหลตก แตกกระเซ็น เป็นน้ำตา        
     ไม่เหลือผ้า ผ่อนพับ ซับแผ่นดิน

                             


    



    

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น