วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2554

น้ำจุดไฟ อุทกภัยในหน้าแล้ง








     ครืน ครืน โครม ฝนถล่ม โหมห่าใหญ่

     ลำธารแตก แยกคลองใหม่ น้ำไหลบ่า

     โคลนถล่ม ล้มไม้ คน พ้นพริบตา

     คนฆ่าป่า น้ำฆ่าคน เวียนวนกรรม

     ภัยน้ำท่วม ประเทศ อาเพศนัก

     ชาวไทยจัก วิบาก สักกี่ค่ำ

     กลืนน้ำตา ต่างข้าว กี่คราวคำ

     หลบลูกปืน พบภัยน้ำ รุมทำร้าย

     ไหนนายกฯ ยกตน เป็นคนเก่ง

     อุทกภัย บรรเลง เร่งฉิบหาย 

     ขายแผ่นดิน ให้พี่น้อง ต้องฝันร้าย

     อยู่ หรือ ตาย แนบสนิท ใกล้ชิดกัน

     คนรอคอย ลอยคอ ขอข้าวแจก

     ลิ้นสองแฉก นักสวมตอ จ้อปลอบขวัญ

     ตะวันรุ่ง พรุ่งนี้ กี่ปีวัน

     สำคัญ มั่นคงค่า ของมานุษย์

     นั่งทำเนียบ เทียบเกย เสวยสุข

     บำรุงทุกข์ ทับแผ่นดิน มิสิ้นสุด

     ย่ำสภา ผู้ทรงเกียรติ ทรงเฉียดทรุด

     ลืมคำพุทธ ทิ้งธรรม ไร้สำนึก

     โครม โครม ครืน ล้มทั้งยืน น้ำกลืนกลบ

     เอาชีพพลี อีกกี่ศพ ถึงรู้สึก

     รัฐบาล สันดานต่ำ น้ำไหลลึก

     ไพร่ผนึก โห่ขับ แห่คับเมือง

    
     ไฟใต้ ไม่เคยดับ รับภัยน้ำ

     ภัยอธรรม ทำลายป่า มานานเนื่อง

     อำนาจรัฐ นักเล่นไฟ ให้เปล่าเปลือง

     ตำนานเรื่อง น้ำจุดไฟ เผาไหม้ตน

    

    

    

    

    


    

    

    


    

    

    

    

    

    


    

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น